Kanaatkarlık
Kanaatkarlık, elindeki ile yetinebilme, açgözlü olmama, azla idare edebilme olarak tanımlanabilir. Kanaatkarlık, her insanın sahip olması gereken önemli özelliklerden birisidir. Mutluluğun en büyük kaynağı kanaatkar olmaktır. Azla yetinmeyenler çoğu da bulamazlar. Oysa elindeki ile kanaat edenler, ileride daha fazlasına sahip olabilirler. Kanaatkarlığın zenginlikten çok daha değerli olduğunu söylerler. Zenginlik gün gelir biter ve ona bel bağlayanlar üzülmek zorunda kalır. Oysa kanaat sahibi insanlar, zenginlikte de fakirlikte de mutlu olmasını çok iyi bilirler. Elinde varsa istifade etmesini de bilirler, olmayınca şükretmesini ve sabretmesini de bilirler. Kanaatkarlığın zıt anlamlısı açgözlülüktür. Hep daha fazlasını istemek, elindeki ile yetinmemektir. Atalarımız ”Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz.” demişlerdir. Gerçekten de açgözlülük kadar insana düşman olan başka kötü bir huy yoktur. O öyle bir huydur ki insanın elindekini bile alır götürür.
Sahip olduklarımızla yetinmeyi, halimize şükretmeyi bilmemiz gerekir. Allah şükredenleri sever ve onlar üzerindeki nimetlerini artırır. Dünyevi zenginliğe sahip olmaktansa kanaat edip Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak, dolayısı ile cenneti hak etmek daha iyidir.